من از لينک هات رسيدم به چيزنا:))سايت خوبي تشکر.

بازم يادتون رفت تاييد کنيد نظرمو

نميدونم ميشه اسمشو گذاشت دوست و آشنا يا نه فقط چند باري در مورد چند تا کتاب بحث کرديم، که البته رو امانت داري کتابايي که خودشون ترجمه کردن خيلي تاکيد داشتن. براي همين برام عجيب بود چنين اشتباهي ازشون سر بزنه.
واقعاً يکي از نگراني هاي من توي خوندن کتاب هاي ترجمه شده هميشه همين بوده که نکنه مترجم خودش رو نويسنده هم فرض کرده باشه و متن اصلي رو تغيير داده باشه، البته با وجود محدوديت هايي که ايران براي ترجمه و سانسور داره مترجم بيچاره تا يه حدي مجبوره اين کار رو بکنه ولي داستان نويسي يه چيز ديگه ست
من ميگم يا يه کارو نبايد کرد يا درست انجامش داد، يا نبايد کلاً کتاب خارجي ترجمه کرد يا بيخيال سانسور و داستان سازي شد.
مشکل اينه که اينجا همه ميخوان براي آدم تصميم بگيرن و بد و خوب رو بهمون نشون بدن غافل از اينکه بد و خوب تو نظر هر کي يه جوره

فکر ميکردم جناب موسوي دقيق تر از اين حرفا باشه
به نظرم بهترين کار اينه که آدم خودش کارها رو انجام بده اينجوري خيالش کاملاً راحته، ولي متاسفانه يادگرفتن زبانهاي مختلف سخته
يه جا خوندم که نوشته بود ترجمه نوعي آفرينشه، پس شايد سليقه هم توي اين آفرينش دخيل باشه