نظرات ياداشت کورونِکو

+ هم چراغ

بودن هيچ كدوم از اين دوتا تو فرداهاي آدم ها منافات نداره... واسه ديدن يه مسابقه هم آدم به فردا اميد داره، فردا بايد بياد تا مسابقه ي امسال شروع بشه... اگه كسي برنامه ريزي كنه واسه داشتن فرزند، يا كار ، يا مدرك تحصيلي يا هرچي، هيچ منافاتي نداره با اينكه منتظر فينال مسابقات پرسپوليسِ امسال يا سال ديگه بشينه... اين تفكيك بنديه، درست كردن مرزه، دنيا پر از چيزهاي رنگارنگ و فراونه، ميشه واسه خيلي هاشون برنامه ريخت و به خيلي هاشون علاقه نداشت؛ مي شه منتظر اكران يه فيلم بود و از طرفي براي ارتقائ شغلي يا بچه دار شدن برنامه داشت.

پاسخ

منظورم رو طبق معمول بد گفتم. منظورم برنامه ريزي براي تماشاي فلان فيلم يا مسابقه نبود. براي وقوع همه اون چيزاي ديگه شما بايد امروزت رو به اونها تقديم کني. ولي تماشاي مسابقه و فيلم فقط در لحظه وقوعشون رخ ميده و در امروز تو اگر تاثيري داره فقط اطلاع از احتمال وقوعشه و حدسِ طعمش. بله. آدم هايي هستن که براي تماشاي مسابقه هم برنامه ريزي مي کنن و در نتيجه نيازمند حقوق آخر ماه و ارتقا شغلي و مرخصي و کنترل داشتن بر تجرد و تاهل و تعداد فرزندان و ميزان نان مصرفي ميشن عين همه ي منتظرين و اميدواران فردا. فرهنگ انتظار نهادينه جهانه وگرنه اون اولين و محبوب ترين محصولات ادبيِ جهان هوادارانشون رو با اين تمهيد تامين نمي کردن. اما بعضي ها هم هوادار اين قصه ها نيستن و در امروزها زندگي مي کنن.